Dol fijn in Paramaribo!

“Juffrouw Anke, u komt uit Nederland! Ik hoor het aan uw stem.”

Op 11 februari vloog ik vanuit het koude Nederland de Surinaamse hitte in, dat is nu drie weken geleden, sindsdien heb ik het geen moment meer koud gehad.

Wat heb ik de afgelopen drie weken al veel gedaan! Dolfijnen en kaaimannen gespot, Whitebeach, Overbridge, feestjes in Zsa Zsa Zsu, sporten en zwemmen bij de Vos. En vast nog wel meer dingen die ik nu even vergeet.

Vorige week donderdag 25 februari hadden wij vrij van stage, het was namelijk een nationale “feestdag”, het was de dag waarop Bouterse 36 jaar geleden zijn staatsgreep pleegde. Ik schrijf bewust “feestdag”, omdat niet alle Surinamers blij zijn met deze nationale feestdag. Op deze dag gingen wij, Lucas, Mathijs, Leila, ik en twee Belgische stagiaires Kelly en Laura op onze eerste trip hier in Suriname. We gingen samen met onze tourguide Rudy naar Leonsberg, een halfuurtje rijden. Daar hebben wij gevaren op de Suriname rivier op zoek naar Dolfijnen. Het was heerlijk op de boot en wij hebben super veel dolfijnen gespot. Dat was echt prachtig! Ze sprongen naast onze boot omhoog, zo dichtbij, echt heel mooi. Na heerlijk te hebben gegeten op de boot gingen wij aan wal bij een klein voormalig plantage dorpje. Daar stapten wij in een ander klein krakerig bootje dat zo maar eens zijn dienst kon begeven en vaarden wij langs de oude plantage velden, plots stopten we en moeten wij onze boot optillen over een soort dijkje. Wij mochten weer gaan zitten en toen ik voor mij keek schrok ik toch wel even. Langzaam vaarden wij verder in een donker moeras met overal kleine lichtpuntjes, opzoek naar kaaimannen. Ik had het even verkeerd begrepen en dacht dat die lichtpuntjes de ogen van kaaimannen waren, in mijn beleving zaten ze dus overal. Later bleek dat dit vuurvliegjes waren en dan de rode lichtpuntjes de ogen van kaaimannen waren. Het was echt heel spannend en ontzettend leuk, we hebben een stuk of 10 kaaimannen gezien. De man van onze boot heeft er een uit het water gehaald die wij mochten vasthouden. Dat heb ik niet gedaan, ik denk niet dat het goed is voor de wilde dieren om ze vast te houden. Ik vond het al met al heel spannend en echt een super ervaring daar in het moeras te varen met het idee dat er allemaal kaaimannen om ons heen zaten.

Ook ben ik nog een dag naar Whitebeach en een dag naar Overbridge geweest. Dit zijn plaatsen aan de Suriname rivier waar je aan het strand kunt liggen en kunt zwemmen, het zijn een soort ressorts. Veel mensen gaan er een dagje heen of een paar dagen op vakantie. Het was echt heel leuk en prachtig met die palmbomen en strandhutjes.

Maar ach, allemaal leuk en aardig, ik kom hier natuurlijk om stage te lopen. Dat doe ik ook zeker. Inmiddels heb ik duidelijke afspraken gemaakt en help ik op dinsdag de beeldende vorming juf met haar lessen aan groep 3 en vervolgens twee keer groep 8. Ik vind dit erg leuk om te doen. De kinderen zijn nu bezig met het maken van een paasmandje, het volgende thema is Moederdag. Ik wil graag proberen om te gaan werken met zoutdeeg, omdat de juf het zo jammer vind dat ze nooit met de leerlingen kan kleien, omdat er simpelweg geen budget is voor knutselmateriaal. Ik heb nu aan de leerlingen gevraagd allemaal een zakje met daarin 3 bekertjes bloem en een bekertje zout mee te nemen. Ik hoop dat ze het mee gaan nemen, dat zou super leuk zijn. Op woensdag en donderdag loop ik stage in groep 6 bij juffrouw Elvira. Juffrouw Elvira vind het fijn dat ik haar kom helpen en is erg flexibel. Ik mag tenminste 1 les geven per dag. De andere tijd vul ik met observeren, leerlingen helpen en werk nakijken. Inmiddels kennen de kinderen mij en groeten ze mij de hele dag door; “goedemorgen juffrouw Anke”, “tot morgen juffrouw Anke”.

Even terug komen op de eerste zin van mijn blog. Afgelopen week kwam een van de kinderen op stage naar mij toe met de opmerking; “Juffrouw Anke, u komt uit Nederland! Ik hoor het aan uw stem.” Ik vond het zo mooi dat hij dat zei. In Suriname leven mensen van allerlei culturen door elkaar en met elkaar. Veel verschillende huidskleurtypen maar weinig blanken mensen, ik val dus als iemand met een blanke huidskleur enorm op, op mijn stage school. Maar daaraan zag hij niet dat ik uit Nederland kwam, hij hoorde het gewoon aan mijn accent. Kinderen letten hier niet
op de verschillende culturen.

Komend weekend gaan wij met alle studenten van de HAN die hier zijn, inclusief de opa en tante van Romy naar Bigipan. Hoe en wat volgt in de volgende blog. Van 23 maart tot en met 10 april hebben wij paasvakantie. Het eerste weekend van de paasvakantie ga ik met de stage van Lucas en Mathijs mee op personeelsuitje naar Isadou, na dit weekend gaan wij nog 2 dagen samen met een paar Belgische studenten naar een Plantage. Genoeg leuke plannen in het vooruitzicht!

Kortom, met mij gaat het goed en ik heb het hier heel goed naar mijn zin. Ik kan zooo nog uren door vertellen maar dan komt er vrees ik geen einde meer aan mijn blog.

Heel veel liefs vanuit Paramaribo,
Anke