Aan alles komt een einde...

"I’m coming home, I’m coming home, tell the world I’m coming home..."

5 maanden, 12 vluchten, 5 verschillende landen en 11 nieuwe stempels in mijn paspoort...

Mijn dropjes zijn op, ik ben al mijn handdoeken kwijt, mijn broeken zijn kapot en mijn tas zit proppie vol! Het is tijd om naar huis te gaan!

Vanochtend ben ik van Arequipa naar Lima gevlogen om nog een dagje rond te wandelen in de wijk Miraflores in Lima. Morgen vlieg ik vanuit Lima naar Madrid waar ik dan op dinsdag aankom en op woensdag door vlieg naar het mooie Amsterdam.

Daar zit ik dan achter de computer op mijn laatste volle dag in Zuid-Amerika. 5 maanden later dan de eerste blog die ik schreef, jeetje waar blijft de tijd. Nu ik er zo op terug kijk zijn die 5 maanden om gevlogen. Eerst 3 maanden stage in Suriname, toen een week Rio de Janeiro, daarna voor een maand terug bij mijn gastfamilie en vrienden in Argentinie, onverwachts twee dagen Nederland en vervolgens een maand Bolivia en Peru.

De laatste maand in Bolivia en Peru is niet helemaal gelopen zoals gepland. In mijn vorige blog schreef ik dat ik de laatste maand samen met Lotte ging reizen. Dat hebben we maar liefst 2 weken volgehouden! Haha, nee geen ruzie natuurlijk! Onze reis begon in La Paz, de hoofdstad van Bolivia.

Hallo Bolivia, Hallo hoogteziekte! La Paz ligt op ongeveer 3800 meter boven het zeeniveau. Iets waar wij een dag goed ziek van zijn geweest! Na een dag slapen, in bed liggen en een bezoekje van een Boliviaanse dokter ging het weer stukken beter en gingen wij op avontuur in het prachtige Bolivia. In La Paz hebben wij een dag over "The death road" gefiets, dat was spannend en echt super gaaf!

Vanuit La Paz namen wij de bus naar Copacabana, een stadje aan het Titicaca meer, aan de Boliviaanse kant. Na een dag wandelen op Isla del Sol, een eilandje op het Titicaca meer (hoogst bevaarbare meer ter wereld!), voelde Lotte zich niet zo lekker. Wij dachten dat het weer de hoogteziekte was, dus wij wachtten even af. Maar nadat het steeds erger werd en de sympthomen ook niet meer op die van de hoogteziekte leken belde ik toch maar weer een dokter. Dit keer was Paola de gelukkige, een vrouwelijke Boliviaanse dokter. Paola raakte een beetje in paniek en de hele Boliviaanse medicijn voorraad werd uit de kast getrokken! Een bacterie was de diagnose! Met deze diagnose en de voorraadkast pillen gingen wij de grens over naar Puno in Peru. Ook hier ging het niet beter en eenmaal in Cusco, Peru aangekomen zijn wij maar weer naar een dokter gegaan in de hoop dat hij een duidelijkere diagnose kon stellen. Ook hier werd alles uit de kast gehaald en mocht Lotte zelfs 2 nachtjes in het ziekenhuis logeren. De pret was er voor haar een beetje vanaf, nog steeds ziek, is Lotte weer naar huis gevlogen en had ik nog 2 weken over op mijn reis alleen af te maken.

Deze twee weken heb ik nog volop benut. Zo heb ik de regenboog berg dichtbij Cusco beklommen, wat echt super gaaf was. Een berg met minstens 7 verschillende kleuren! Vervolgens heb ik nog heel veel Inca dingen bezocht en ben ik uiteindelijk op een jungle trekking naar Machu Picchu geweest! Tijdens deze trekking hebben wij een stuk gefiets (berg af ;)) en geziplined (?), dit ging gelukkig een stuk beter dan in Suriname. Na Machu Picchu ben ik met een ander Nederlands meisje doorgereist naar Arequipa. Daar zijn we naar de Colca Canyon geweest en hebben wij fijn rond geslenterd. En nu zit ik in Lima en zit mijn reis er bijna op.

Ik heb echt een super fijne tijd gehad, hele lieve mensen leren kennen en volop genoten. Toch heb ik nu ook wel weer zin om naar huis te gaan, iedereen weer te zien en te beginnen aan mijn afstudeerjaar op de pabo.

Iedereen super bedankt voor jullie lieve berichtjes de afgelopen 5 maanden.

Veel liefs,
Anke